Home / News / KIT KANACHAI BENCHARONGKUL: THE ART OF BALANCING LIFE

KIT KANACHAI BENCHARONGKUL: THE ART OF BALANCING LIFE

September 24, 2021

KIT
KANACHAI BENCHARONGKUL
————————————————————————————
THE ART OF BALANCING LIFE

ชีวิตที่ขับเคลื่อนด้วยศิลปะ และการหาจุดลงตัวระหว่างบทบาทนักบริหารและศิลปินของคิด คณชัย เบญจรงคกุล

Photographs by Napat Gunkham

Styled by Chanond Mingmit
Interview by Vasit B. / Text by Anya Wan

 

ภายในอาคารทรงเหลี่ยมตั้งตระหง่านบนถนนวิภาวดีรังสิต คือที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ศิลปะไทยร่วมสมัย MOCA  Bangkok (Museum of Contemporary Art) ซึ่งรวบรวมงานศิลปะร่วมสมัยของศิลปินชั้นครูทั้งไทยและเทศเอาไว้มากมายหลายร้อยชิ้น เราเข้ามาเยือนที่นี่ด้วยมีนัดกับคุณคิด คณชัย เบญจรงคกุล ศิลปิน ช่างภาพ และ ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ MOCA Bangkok

An imposing rectangular building on Vibhavadi Rangsit Road is home to the Museum of Contemporary Art (MOCA Bangkok), which gathers under one roof several hundreds works of contemporary art by Thai and foreign masters. We were there recently to talk to Kanachai “Kit” Bencharongkul, artist, photographer and managing director of the museum.

ด้วยความรักและหลงใหลในงานศิลปะเหมือนกับคุณพ่อซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ ปัจจุบันคิด คณชัย รับหน้าที่เป็นผู้อำนวยการ MOCA Bangkok บริหารองค์กรโดยรวมและดูแลการจัดนิทรรศการต่างๆ ควบคู่ไปกับการทำงานของเขาเองในฐานะศิลปิน เขาเรียนจบด้านสถาปัตย์จาก Architectural Association กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ก่อนจะหันมาทำงานถ่ายภาพแฟชั่น มีผลงานร่วมกับนิตยสารและแบรนด์แฟชั่นชั้นนำมากมาย เคยมีนิทรรศการภาพถ่ายของตนเอง แล้วระยะหลังยังหันมาสนใจงานวิดีโอแฟชั่น รวมไปถึงการทำเพลงแนวอิเล็กทรอนิกส์ป็อป โดยได้เป็นศิลปินเบอร์แรกของค่ายเพลง Cake Records ใช้ชื่อว่า KIT B และออกอัลบัมเดี่ยวมาในชื่อ ‘Long Distance’ เมื่อปีก่อน

Passionate about art like his father, MOCA Bangkok’s founder Boonchai Bencharongkul, Kit oversees the overall administration and exhibition organization at the museum while also pursuing his own work as an artist. A graduate of the Architectural Association, London, he has enjoyed a prolific career in fashion photography. His work has appeared in many magazines and leading fashion brands’ campaigns and he had a solo exhibition to showcase his works. Latterly Kit turned his hand to fashion films and electronic pop music. He signed with Cake Records and last year released a solo album, ‘Long Distance,’ as KIT B, the label’s inaugural artist,

“ตอนนี้นอกจากการบริหาร MOCA Bangkok แล้ว ผมก็ยังรับงานถ่ายภาพแฟชั่นและเริ่มหันมากำกับวิดีโอแฟชั่นด้วย ในเวลาว่างก็ยังมีทำเพลง ซึ่งมีผลงานออกมาแล้วทั้งหมด 4 เพลง ใน Ep1 และกำลังจะมีเพลงใหม่ออกมาให้ได้ฟังกันอีกในช่วงปลายๆ ปีนี้ ส่วนใหญ่เพลงที่ทำก็มาจากประสบการณ์ เรื่องความรักแล้วก็สิ่งที่เรารู้สึกในโมเมนต์นั้นๆ” คุณคิดอัพเดทบทบาทหน้าที่การงานในปัจจุบัน

“Besides running MOCA Bangkok, I continue to do fashion photography and have started directing fashion videos as well,” said Kit about his different roles. “In my free time, I work on my music. I have released four songs in Ep. 1 and new song  will be coming out later this year. Most of my songs come from my experiences with love and what I felt in those moments,”

“สำหรับผม ศิลปะไม่ใช่แค่วิจิตรศิลป์ (Fine Art) แต่อยู่ในทุกๆ อย่าง ทั้งหนัง เพลง แฟชั่น ต้องใช้ศิลปะเข้ามาผสมในทุกแขนง เราเสพมันทุกวันในชีวิตประจำวันโดยที่เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ทำให้เราเรามีแรงบันดาลใจเอาไปต่อยอดในงานของเราอีกที” เขาเอ่ยถึงความหลงใหลในศิลปะ “ส่วนตัวผมค่อนข้างชอบแนวแอ็บสแตร็กต์ และชอบงานที่ร่วมสมัยหน่อย รู้สึกว่าบางทีแค่สโตรกไม่กี่สโตรก หรือสีชัดๆ เพียงไม่กี่สี มันก็ให้ความรู้สึกได้มากพอๆ กับภาพวาดที่มีรายละเอียดเยอะๆ เหมือนกัน และแต่ละคนก็จะตีความแตกต่างกันไป อย่างสีแดง บางคนอาจจะรู้สึกว่าดูแล้วอบอุ่น แต่บางคนนึกถึงอารมณ์ที่มันร้อนแรง คือต่างคนก็ต่างความรู้สึก”

“For me, art isn’t limited to just fine arts; it’s in everything. Film, music and fashion all need to incorporate art. We consume art in our daily life without even being aware of it, and it gives us inspirations we can build on in our own work,” he said with a passion about the subject. “Personally, I lean towards abstract art, especially contemporary art. I feel that, with this style of art, sometimes just a few strokes or a few bold colors can create as much feeling as paintings with a lot of details. And each of us has a different interpretation [of art]. Take the color red, for example. Some may get a feeling of warmth from just looking at it while others may think of heated feelings. Different people feel differently.”

เขาเอ่ยถึงนิทรรศการที่เพิ่งจัดแสดงที่ MOCA ไปเมื่อไม่นานนี้ของศิลปินรุ่นใหญ่ผู้ล่วงลับ อ.เชาวลิต เสริมปรุงสุข ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) ปีพ.ศ. 2557 ว่ามีความทันสมัยมาก ทั้งการผสมผสานในเรื่องของรูปทรงต่างๆ และงานดิจิทัล ในขณะที่ถ้าเป็นงานภาพถ่าย เขาก็ได้อิทธิพลค่อนข้างมากในความเป็นเธียเตอร์จากศิลปินคนโปรดอย่างเวส แอนเดอร์สัน (Wes Anderson) ผู้กำกับภาพยนตร์ระดับโลกที่มาพร้อมเอกลักษณ์ความคราฟต์สุดขั้วในทุกรายละเอียด

Kit mentioned a recent exhibition at MOCA, which showcased the works of the late Chavalit Soemprungsuk, 2014 National Artist of Thailand (Visual Arts – Painting). Ajarn Chavalit’s works are very modern in the way they mix shapes and forms and incorporate digital art, he shared. In the realm of photography, Kit admitted to being influenced by the theatricality of the works of his favorite auteur, Wes Anderson, a world-class film director whose oeuvre is marked by a supreme level of craftsmanship and attention to detail.

“คิดพยามยามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดในทุกๆ ด้าน อย่างการเป็นผู้บริหารพิพิธภัณฑ์ มันก็ยังมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะเพื่อผลักดันวงการศิลปะและศิลปินไทยให้ไปสู่ระดับสากล และทำให้คนไทยหันมารักศิลปะ สนใจมาเดินพิพิธภัณฑ์ หรือศึกษาศิลปะมากขึ้น ในขณะเดียวกัน มันก็มีความยากในการดูแลพนักงานและเรื่องไฟแนนซ์ จะจัดนิทรรศการครั้งหนึ่งก็ต้องดูหลายขั้นตอนพอสมควร คิดรู้สึกว่าการที่เรามาเป็นผู้บริหาร มันทำให้เราห่างความครีเอทีฟหรือแพสชั่นในการสร้างงานเหมือนกัน ก็เลยพยายามบาลานซ์ตัวเองด้วยการทำงานเพลง หรือรับงานถ่ายรูป มันทำให้เรายังพัฒนาในส่วนความคิดสร้างสรรค์ของเราเพื่อมาปรับใช้ในงานบริหารได้”

“I give my best efforts in all my work,” said the man who wears many hats. “As a museum operator, there’s a lot more to do to help propel Thai art and Thai artists to international recognition and turn more Thai people into art lovers, museum-goers and students of art. This job is also difficult because you have to oversee staff and finance as well. Each time we put on an exhibition, there are quite a few steps I need to oversee. I do feel that my job as an executive can take me away from creativity and the passion to create. To find a balance for myself, I turn to music-making or take a photography commission. This helps me to keep creative ideas growing and apply them to my executive work.

“คิดทำงานที่ MOCA Bangkok มาได้สองปีกว่าแล้ว แต่เราก็ยังต้องพัฒนาอีก เราต้องพัฒนาเรื่องการสื่อสารกับคนที่หลากหลายมากขึ้น คือการที่เราไม่ได้เป็นองค์กรใหญ่ เราก็เลยพยายามทรีตให้ทุกคนเป็นเหมือนคนในครอบครัว รับฟังความเห็นของพนักงาน พยายามพูดคุยหรือออกความเห็นร่วมกัน ซึ่งสำหรับช่วง 4-5 ปีหลังมานี้ เราค่อนข้างเห็นความเปลี่ยนแปลงในวิถีของคนนะครับ พวกเขาหันมาสนใจศิลปะกันมากขึ้นโดยเฉพาะวัยรุ่น ผู้ชมของ MOCA เอง เกิน 50% เป็นเด็กรุ่นใหม่ วัยมหาวิทยาลัยหรือน้อยกว่านั้นด้วยซ้ำ ก็รู้สึกดีใจ ศิลปะเดี๋ยวนี้มีให้เสพง่ายขึ้น ไม่ได้มีแค่ภาพวาดอย่างเดียว แต่มีทั้งวิดีโอ อินสตอลเลชั่น แล้วยังสามารถเข้าไปดูบนออนไลน์ก็ได้ หรือการที่ตอนนี้มี NFT เข้ามา (Non-Fungible Tokens เหรียญดิจิทัลรูปแบบหนึ่งที่มีความเฉพาะตัว สามารถตรึงผลงานไว้กับเหรียญ ทำให้ผลงานดิจิทัลนั้นมีเพียงชิ้นเดียวบนโลก และทำการซื้อขายกันบนแพลตฟอร์มดิจิทัลได้) มันทำให้ศิลปะกลายเป็นสิ่งที่เข้ากับยุคสมัยมากขึ้น”

“I’ve been with MOCA Bangkok for over two years, but there’s still room for improvements,” he continued. “We need to get better at communicating with a more diverse group of people. We are not a big organization, and we try to treat everyone like family – listening to employee feedback, having conversations and sharing opinions. Over the past four or five years, we have seen quite a change in people’s way of life. People, especially teenagers, have become more interested in art. Of MOCA’s visitors, over 50 percent are young people of college age or even younger. This makes me happy. Art is more easily available for consumption today. There aren’t just paintings and drawings; there are also video installations, and you can view them online as well. Then there’s the entry of NFT (Non-Fungible Tokens, digital signatures defining ownership of specific examples of digital work), which makes art more relevant to the times we live in.”

คุณคิดแบ่งเวลาในการทำงานไว้อย่างชัดเจนแต่ก็ค่อนข้างยืดหยุ่น นอกจากกิจวัตรที่ต้องเข้ามาทำงานที่พิพิธภัณฑ์แล้ว ก็จะแบ่งวันที่เหลือไว้รับงานถ่ายภาพหรือโปรเจ็กต์อื่นๆ ไปจนถึงการทำกิจกรรมที่ชอบอย่างการท่องเที่ยว และการทำอาหาร ส่วนตอนเย็นก็เป็นเวลาทานข้าวกับครอบครัว “ช่วงโควิดแบบนี้ หลายคนน่าจะคิดถึงการเดินทาง มันค่อนข้างสำคัญในการสร้างพลังงานนะครับ ไม่ว่าจะแค่ขับรถไปที่ใกล้ๆ แล้วขับกลับมา อย่างน้อยก็รู้สึกว่าเราได้ทำอะไรนิดนึง ได้ออกไปจากสิ่งที่เราเป็นอยู่ทุกวัน ผมเองเป็นคนชอบทะเลมาก ปกติจะไปปีละ 2-3 ครั้ง ชอบไปภูเก็ต พังงา เพราะมีบ้านอยู่ที่พังงา บางทีก็ไปเล่นเซิร์ฟที่เขาหลัก กะตะ เวลาไปทะเล เราได้นอนเร็ว ตื่นเช้ามาทำกิจกรรม มันเหมือนเป็นการรีชาร์จพลังงาน”

Kit divides his time between various pursuits but keeps a pretty flexible schedule. Certain days of the week are set aside for work at the museum, the rest is divided between his photography and other projects and favorite personal activities including travel and cooking. Evenings are reserved for dinner with family. “Because of the Covid pandemic, a lot of people are probably missing traveling,” he mused. “Travel is quite important for recharging your energy. Even driving somewhere close by and driving back can make you feel you’ve done something to get out of the daily rut. I really love the sea and normally I’d take two to three seaside trips every year. I love going to Phuket and Phang Nga. I have a home in Phang Nga and sometimes I’ll go surfing at Khao Lak or Kata. On my trips to the sea, I go to bed early, get up early and get active. You really get to recharge your battery.”

นอกจากความชื่นชอบกีฬาทางน้ำแล้ว หลายคนอยากรู้ว่าเขาออกกำลังกายหรือดูแลตัวเองอย่างไรบ้าง “ผมพยายามออกกำลังกายให้ได้ 4 วันต่อสัปดาห์ ทั้ง weight training และคาร์ดิโอ และก็คุมอาหารให้ทานเนื้อสัตว์น้อยลง ไม่ได้ถึงกับเป็นวีแกนแต่ก็จะเลือกทานปลาตัวเล็ก หรือไก่ที่เลี้ยงแบบปล่อยอิสระ”

We knew we weren’t alone in wondering what else besides water sports he does to stay fit, and what his self-care and grooming routine consists of. “I try to work out four days a week and this includes both weight training and cardio. I also limit my meat intake. I’m not a vegan but I choose to eat only small fish and free-range chicken.”

“ส่วนเรื่องการแต่งตัวของคิดมันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ นะ ตามช่วงอายุ ความชื่นชอบเราก็เปลี่ยนไป เหมือนแฟชั่นที่มันเปลี่ยนไป คิดรู้สึกว่าถ้าเป็น 10 ปีที่แล้ว ก็จะชอบอะไรเรียบๆ เลย และก็จะมีช่วงที่เราชอบอะไรที่เป็นสีสัน อย่างพวกกางเกงชิโน และพอช่วงนี้ก็จะชอบอะไรที่ดูสตรีท ซึ่งก็ตลกดีที่อายุมากขึ้นแต่กลับชอบเสื้อผ้าที่เด็กลง แต่ก็ยังชอบอะไรที่ใส่ง่ายๆ อย่างเสื้อยืดขาวอยู่เหมือนกัน เป็นอะไรที่เบสิก และถ้าวันไหนอยากสดใสหน่อยก็จะใส่เสื้อฮาวาย เชิ้ต เน้นเนื้อผ้าใส่สบาย” เขายังชอบการสวมใส่นาฬิกาซึ่งช่วยคอมพลีตลุคในแต่ละวันให้ชัดเจนขึ้นด้วย “ผมชอบ Dress watch (นาฬิกาที่ดูสุภาพ เน้นการใช้งานที่เป็นทางการ หรือกึ่งทางการ) สายหนัง สไตล์คลาสสิก และชอบนาฬิกาที่มีความซับซ้อน ยิ่งบางอันที่มองเห็นกลไกข้างในได้ยิ่งน่าสนใจ อย่างกลไกตูร์บิญอง เวลาเห็นเครื่องมันหมุนอยู่ มันดูมีชีวิต”

“As for my wardrobe, it changes with my age. My preferences change over time, and fashion does, too. Ten years ago, I’d go for very simple things. Then I had phases where I was into colorful stuff, like colored chinos. Right now, I like things that have a street look. It’s funny that I’m drawn to younger clothes as I get older. But I still like things that are easy to wear, like a white T-shirt, because it’s so basic. And on days that I want to feel a little brighter, I’ll put on a Hawaii shirt made of comfy fabric.” He also likes to wear a watch that completes and accentuates his look of the day. “I like classic dress watches with a leather strap. I’m also a fan of complication watches and find ones with a see-through movement especially fascinating. The tourbillon, for example, looks as if it’s alive as it moves.”

เรายังถามคำถามทิ้งท้ายไว้ด้วยว่าเมื่อสถานการณ์โลกกลับไปเป็นปกติเช่นเดิม หนุ่มผู้รักการเดินทางอย่างคิด คณชัย อยากจะไปที่ไหนก่อนเป็นอันดับแรก “ญี่ปุ่น อังกฤษ แล้วก็มัลดีฟส์ครับ สำหรับญี่ปุ่น อยากไปกินอาหารญี่ปุ่นถึงแหล่งเลย ส่วนอังกฤษอยากกลับไปหาเพื่อน ไปเที่ยว เดินมิวเซียม เพราะเคยเรียนที่นั่น มันก็เป็นอีกหนึ่งที่ที่คิดถึง และมัลดีฟส์ก็เคยไปครั้งหนึ่งนานมากแล้ว รู้สึกว่าเป็นทะเลที่สวยมาก แถมตอนนี้เขามีเซิร์ฟแคมป์ บรรยากาศดูดีมาก ก็เลยอยากกลับไปครับ”

Before we took our leave, we asked the travel buff what his first destinations would be once the world returns to normal. “Japan, England and Maldives,” Kit answered. “Japan because I want to enjoy Japanese food at the source. England because I want to see my friends, go out and visit museums. I went to school there, so it’s one of the places I miss. And Maldives because I was there a long time ago and the sea was gorgeous. Now they have a surf camp with a really great atmosphere, so I want to go back.

เชื่อว่าทุกคนก็คงมีสถานที่ในใจที่อยากไปหรือแพลนของสิ่งที่อยากทำเช่นกัน แต่ระหว่างที่รอให้วันเวลาเดินไปสู่จุดที่ดีขึ้นนั้น การให้ศิลปะเป็นตัวขับเคลื่อนและหาจุดสมดุลให้ชีวิตก็เป็นวิธีที่ดีไม่น้อยที่จะทำให้เราใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข

We believe everyone has a place in mind to visit and plans for what they’d like to do once the pandemic is over. But as we all wait for the times to get better, letting art steer you towards a point of balance sounds like a pretty good strategy for a happy life.

 

(รูปเชิ้ตดำ) Vacheron Constantin Patrimony Retrograde Day-Date in pink gold with blue dial on alligator leather strap

(รูปสูทขาว) Vacheron Constantin Historiques American 1921 in white gold on calf leather strap

(รูปสูทกรมท่า) Vacheron Constantin Overseas Self-Winding in pink gold on rubber strap

Make-up: Wissarut Chonhai

Hair: Thanupol Theparak Phoothepamornkul

Location: MOCA Bangkok

Read more

Share this News